Compostela

De aankomst in Compostela heeft weinig van de finish die je verwacht dat het zal zijn , er is geen meet en ook geen bloemenmeisje of podium . Maar toch loop je dan die stad in met een soort van trots , blij dat we die weg samen hebben afgelegd . Even denken ook aan hen die ons hier voorgegaan zijn , en ja jacob is dan misschien wel de bekendste maar die kwam toch tweede in mijn gedachten .

Op zoek naar de plek waar we onze credentiaal krijgen ontmoeten we tal van pelgrims , vreemden die doordat hun pad even het onze kruiste bekenden geworden zijn . Bekenden voor maar even waarschijnlijk .
De rij wachtenden voor die credentiaal is zo lang ... amai . Eerst het terras op met onze vrienden uit de usa . Dan naar de pelgrimsmis om 19:30 . Waar we het wierooksvat bijna het dak zagen uitvliegen , amai wat een spektakel .
Daarna snel terug voor die credentiaal , de rij veel korter en binnen mum van tijd zijn we officieel opgenomen in de registers .
Mama heeft de originele , want gelovige redenen opgegeven voor deze tocht .
Ik het certificaat omdat ik deze tocht niet uit geloofsovertuiging gedaan heb .

505 km zegt dat papierke , van Burgos tot Compostela .
Hoewel Compostela niet ons einddoel was maken we toch al een klein vreugdedansje .
Morgen doen we er nog een klets bij .