Muxia - Finisterre 28a30 km

De zonsondergang in Muxia was mooi maar net toen de zon de zee in wou duiken kwamen er enkele wolken de pret bederven . Deze morgen waren die wolken nog steeds niet verdwenen , maar om te wandelen geeft dat niets .
De route is zowel naar Finisterre als andersom gemarkeerd dus goed opletten met de pijlen .
Al snel laten we de golven van de zee achter ons en duiken we terug de heuvels en bossen in . Bergop , een drietal stijle klimmetjes en de rest is bergafwaarts .

Er is maar 1 dorpje op de route met een cafe , dus daar stopt iedereen , zowel de Finisterre gangers als zij die naar Muxia trekken . We zien er ook enkele bekenden .

Iets verderop ligt er een beek die je vroeger enkel bij laagtij met stapstenen kon oversteken .
Nu hebben ze er jammer genoeg een mooie brug langs geplaatst . De stapstenen liggen er nog enigzins maar zijn niet toegankelijk.

In Finisterre aangekomen en doorgewandeld naar het strand waar we op rituele wijze afscheid nemen van mijn onderweg gevonden wandelstok en de zakdoek van papa die mama bij had .
Traditie wil dat je je kledingstukken in brand steekt op het strand van Finisterre , de zakdoek en een stukje wandelstok zal ook wel goed zijn zeker ?

Einde van de wereld , einde van onze camino .

Rest mij enkel nog een paar bedankjes .
Eerst en vooral Katrien Sam Gitte en Bailey om mij zolang van huis te laten gaan .
Dan mama om samen met mij deze camino gedaan te hebben , dit was gewoon super ! Ilse Dirk en Lena voor hun steun en om op het huis van Mama te letten .
En iedereen die ons gevolgd en gesteund hebben met berichtjes en reacties , het is fijn om te weten dat we niet alleen onderweg zijn .

Oh ja ook Danny bedankt om de tickets voor de terugvlucht te willen regelen , gij blijft onze favoriete touroperator 😉👍.

Morgen rustdag , hoe ging dat ook alweer ???